تبادل
لینک هوشمند
درمان و مراقبت‌هاي بعدي
هر وضعيتي را كه پيدا كرديد، بر طبق اصول و با حفظ خونسردي درمان كنيد. به مصدوم اطمينان و به حرف‌هاي او گوش بدهيد. بيش از حد سؤال نپرسيد و اجازه ندهيد كه مردم در صحنه حادثه تجمع كنند. از جابه‌جايي بي‌مورد مصدوم خودداري كنيد. در صورت لزوم، اطمينان حاصل كنيد كه يك نفر با خانواده مصدوم تماس خواهد گرفت.
اولويت‌هاي درمان
ترتيب اولويت‌ها به شرح زير است:
ارزيابي اوليه را انجام داده، بر اساس يافته‌هاي خود اقدام كنيد. ضمناً مطمئن شويد كه راه تنفسي مصدوم باز و پاك است.
خونريزي را كنترل كنيد.
ارزيابي ثانويه را انجام دهيد.
سوختگي‌ها و زخم‌هاي وسيع را درمان كنيد.
آسيب‌هاي مفاصل و استخوان را بي‌حركت كنيد.
ساير آسيب‌ها و وضعيت‌ها را به‌طور مناسب درمان كنيد.
علايم حياتي (سطح پاسخ‌دهي، نبض و تنفس) را به‌طور مرتب كنترل و ثبت كنيد. به مشكلات مربوط به علايم حياتي رسيدگي كنيد.
فراهم ساختن ترتيب مراقبت‌هاي بعدي
در مورد نياز مصدوم به كمك‌هاي پزشكي تصميم‌گيري كنيد. اگر نياز به كمك داريد، در صورت امكان شخصي را براي فراخواني كمك بفرستيد. در صورتي كه وضعيت مصدوم در حال تغيير يا بدتر شدن است، تا زمان رسيدن نيروهاي كمكي، در كنار مصدوم بمانيد. بر اساس ارزيابي خود، ممكن است لازم باشد كه:
براي درخواست مشاوره، با يك پزشك تماس بگيريد.
با يك مركز آمبولانس تماس بگيريد يا ترتيب انتقال به بيمارستان را فراهم كنيد.
مراقبت از مصدوم را به يك پزشك، پرستار يا پرسنل آمبولانس واگذار كنيد.
تا زمان رسيدن كمك‌هاي پزشكي، مصدوم را به يك خانه يا پناهگاه نزديك به محل منتقل كنيد.
به مصدوم اجازه بدهيد به منزل خود برود (در صورت امكان مطمئن شويد كه يك نفر وي را همراهي خواهد كرد). از مصدوم سؤال كنيد كه آيا در منزل شخصي (براي مراقبت از او) هست يا خير.
به مصدوم توصيه كنيد كه به پزشك مراجعه كند.
احتياط!
مصدومان مبتلا به اختلال هوشياري، آسيب‌هاي جدي، مشكلات شديد تنفسي يا نشانه‌هاي شوك، مجاز نيستند كه به منزل بروند. تا زمان رسيدن نيروهاي كمكي، در كنار مصدوم بمانيد.
هرگز به مصدوماني كه احتمالاً آسيب داخلي يا نياز به مراقبت بيمارستاني دارند، از راه دهان چيزي ندهيد.
به مصدوم اجازه سيگار كشيدن ندهيد.
مراقبت از وسايل شخصي
اگر مجبور هستيد براي تعيين هويت مصدوم يا يافتن سرنخ‌هايي درباره وضعيت وي، وسايل شخصي او را بگرديد، اين كار را در برابر يك شاهد قابل اعتماد انجام بدهيد. اطمينان حاصل كنيد كه تمام لباس‌هاي مصدوم يا وسايل شخصي وي، همراه با او به بيمارستان منتقل مي‌شوند و يا به پليس تحويل داده شده‌اند.
جستجوي وسايل شخصي در برخي موارد، تنها راه يافتن سرنخ‌هايي درباره هويت يا وضعيت مصدوم، جستجوي وسايل شخصي او است.
كاربرد داروها
تجويز داروها در كمك‌هاي اوليه عمدتاً در حد تسكين دردهاي عمومي گنگ و تيز است. اين عمل، معمولاً شامل كمك به مصدوم براي خوردن يك قرص استامينوفن (طبق دستور بخش مربوط به مصرف دارو در اين كتاب) است. تعداد زيادي از داروها را مي‌توان بدون نسخه پزشك خريداري كرد و ممكن است شما بسياري از اين داروها را بشناسيد و مصرف كرده باشيد. با اين حال، در درمان مصدومان، حق نداريد با خريد يا امانت گرفتن دارو، اقدام به تجويز دارو كنيد حتي اگر مصدوم داروهاي خود را فراموش كرده باشد و يا شما همان داروهايي را كه احتمالاً مصدوم مصرف مي‌كرده، در اختيار داشته باشيد. در صورتي كه در هنگام ارايه كمك‌هاي اوليه، اقدام به تجويز يا توصيه به مصرف داروهايي غير از آنچه در اين راهنما قيد شده، بكنيد، امكان دارد كه مصدوم با خطر مواجه شود و عواقب قانوني يا اجتماعي گريبانگير شما شود. هر زمان كه مصدوم دارويي مصرف مي‌كند، مطمئن شدن از موارد زير ضرورت دارد:
دارو براي اين وضعيت مناسب باشد.
تاريخ مصرف دارو نگذاشته باشد.
طبق دستور مصرف شود.
تمام جوانب احتياطي به طور دقيق رعايت شود.
دارو بيش از مقدار توصيه شده، مصرف نشود.
نام، مقدار، زمان و نحوه تجويز دارو ثبت شود.
هشدار!
اگر داروي موردنياز در دسترس نيست، كمك پزشكي درخواست كنيد. تنها مورد استثنا، وجود دستورالعمل‌هاي واضحي است كه توسط يك كارفرما يا سازمان داوطلبانه تعيين شده باشد. اين دستورالعمل‌ها به اعضا يا كاركنان كارآزموده اجازه مي‌دهد كه در شرايط خاص، اقدام به تجويز دارو كنند (مثلاً دادن پادزهر در مسموميت با سموم صنعتي).
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
<-PollName->
آمار
وب سایت:
